Afscheid Guatemala.....

Lieve allemaal,

Ik ga het NIET meer over mijn thuiskomst hebben want ik word gewoon gek als ik daar aan denk. Ik ben namelijk nog zo ontzettend aan het genieten deze laatste weken en heb dan ook een moeilijk afscheid in Antigua gehad, omdat het nou eenmaal na 2 maanden alweer tijd was om door te reizen.. En daarom zit ik nu op Utila, Honduras, een bounty eiland waar we de komende dagen nog gaan leren duiken!

Afgelopen weken:
Na mijn laatste berichtje heb ik met Sav en San het cowboybootsdorpje Pastores onveilig gemaakt, waar zij allebei echt TE mooie laarzen hebben gekocht voor maar 40,- E. Maar mijn backpack staat op scheuren en ik had de inspiratie niet echt, dus dat wordt maar weer een Invitootje dit jaar!

Dat weekend hebben we doorgebracht aan het meer, Lago Atitlan, waar ik in mijn eerste weekend al een keertje met Snikkel was geweest. Zo wist ik gelukkig al een beetje de weg tussen alle hippies daar en hebben we vooral gechilled in de Buddhabar omdat er verder niet echt veel te doen is.
Ook weer naar Chichi geweest waar we VEEL kadootjes voor iedereen hebben gekocht, dus mocht ik te veel bagage hebben... Ik zal de rekening van het overgewicht naar jullie toesturen!

Doordeweeks ging ik nog lekker elke dag naar mijn project in Alotenango, waar elke dag mijn band met de kinderen sterker werd. Zo begon het namelijk met een beetje kletsen en eindigde het met dikke knuffels aan het einde van de dagen.

Ons enerlaatste weekend in Guatemala ben ik zoals gewoonlijk weer met Sav en San weggeweest en dat is nog steeds echt super gezellig met die twee. We zijn dat weekend naar HET bekende toeristenuitje gegaan, namelijk Tikal! Dit is het grootste natuurpark van Guatemala en is gebouwd door de Mayas.
We zijn onze trip begonnen in Flores, een leuk dorpje aan een mooi meer waar het 40 gr. was, dus toen we Casey en Som weer zagen met hun aircokamer was het een grote party! En het waterpark met de glijbanen maakte het feest natuurlijk helemaal compleet haha.
Die vrijdagnacht zijn we om 03.00 uur met de shuttle opgehaald en naar Tikal gegaan, omdat we ons hadden opgegeven voor de Sunrisetour! Dit hield in dat we eerst een sprintje moesten trekken omdat we bijna de zon hadden gemist door een lamme gast in onze groep, maar toen we nog net op tijd op de 40 m. hoge ruine zaten en de zon zagen schijnen over de hele jungle, gebeurde het me weer dit jaar dat ik sprakeloos raakte...
Verder was de rest van de dag ook nog leuk met de 10 km. lange wandeling en de beklimmingen op de ruines, maar waren we erg blij toen we op zondag weer in ons vertrouwde stadje aankwamen waar onze laatste week ging beginnen..

En helaas is die week voorbij gevlogen met nog een heerlijke laatste weekend met veel uitgaan, massages, aardsengel Gabriel en het inpakken van die backpack...

Project:

Tja, dinsdagochtend, laatste ochtend en om 08.00 al de eerste tranen..!!
Ik wist al van te voren dat ik het niet leuk ging vinden om afscheid te nemen, maar toen de leuke jongens met knuffels, liefdesbrieven, kaarten en de allerkleinste kids met tekeningen etc. aankwamen, hield ik het even niet meer en heb ik afscheid moeten nemen van de leraren, de vrijwilligers en mijn leuke groepen. Ik hoop echt heel erg dat ik OOIT nog terug kan gaan, want de tijd die ik daar heb gewerkt heeft echt iets in me losgemaakt en zal het nooit vergeten.

Familie:

Yessss, NOG een keer huilen!! Want op de enerlaatse avond kreeg ik van mijn moeder daar een t-shirt en nog een ander kadootje en heb ik met Omar, ' m'n grote broer' nog een cd gebrand met alle reggaeton en salsamuziek van de afgelopen 2 maanden en besefte ik dat ik nog totaal niet klaar was om deze familie te moeten achterlaten en ze misschien wel nooit meer te zien..
Het is namelijk echt ongelooflijk hoe lief en zorgzaam zij voor mij zijn geweest, hoe mijn Spaans vooruit is gegaan en dat ik als 'zus in NL' word beschouwd door ze.
Maar afscheid nemen is een deel geworden van mijn tussenjaar, dus op dinsdagochtend meteen na het uitgaan heb ik ze een dikke knuffel gegeven en was het tijd voor Utila!

En daar zit ik dan met Sav, Sanne en Reneetje die nog gezellie is lansgekomen uit Mexico, en brengen we de dagen door in het chille hostal, aan het WITTE strand (ik meen het serieus), aan de turkooise zee en is het helaas nog even wachten op het duiken omdat ik eerst een Astmatest bij de dokter moet doen morgen.
Hoe&Wat hierna is weer eens onzeker omdat ik terugvlieg van Costa Rica maar Nicky daar al weg is en het mij 3 dagen reizen gaat kosten en ik de 20e al weer in het vliegtuig moet zitten..

Maar jullie zien me sowieso de 21e, dus verheug me er heel erg op om jullie allemaal weer te zien!
Heel veel succes met de uitslagen van de examens en ik denk aan jullie! XXXXXXXX Chrissie